‘Je moet altijd zorgen dat je één meer hebt dan je tegenstander.’ Die vlieger ging niet helemaal op voor de nummer twee van de avond van wie deze quote kwam, maar samen met de nummer één behaalde hij in de laatste ronde 1900 punten tegen een ander door de wol geverfd duo. Namen zijn niet noodzakelijk om de betreffende mannen aan hun victorie of nederlaag te helpen herinneren. Soms lacht het geluk je toe en ’t enige wat je dan kunt doen is’t leven nemen zoals het is.
Het is half twee ’s nachts als ik de trein instap, dit was de op één na laatste klaverjasavond van het seizoen ’23-’24 gesponsord door Forsenta, dé app om uw VCA zaken voor elkaar te hebben binnen uw bedrijf! Onderweg naar de trein zagen we Smash dames 5 feestvieren in de kantine van de Drenthehal en vlakbij ’t station liep een groep kinderen onder begeleiding vermoedelijk een speurtocht. Voor sommigen was de nacht nog jong, maar bij Ab waren alle lichten uit toen we brullend langs z’n huis fietsten. Met m’n XXL Zigeuner gehaktschnitzel voordeelverpakking stapte ik in de trein en dacht terug aan één van de meest intieme klaverjasavonden ooit. Door de geringe opkomst van 14 man, exclusief barman Jan, hadden we twee stilzitters en drie spelende tafels. Misschien is de Klaverjasser een uitstervend ras. Een soort die bedreigd wordt door z’n oubollige karakter. ‘Ik krijg m’n zoon niet zover dat hij ’t ook wil leren spelen. Misschien moet jij eens met hem praten Jan Jaap, want van z’n vader neemt hij niks aan. Ik heb hem slecht opgevoed,’ en de man boog z’n hoofd en zuchtte. Totdat hij bedacht dat hij net 1900 punten had behaald en hij begon weer te glunderen van oor tot oor.
Ik zou u van alles willen vertellen over de inhoud van het rumoer van deze avond of over de prijsverdelingen. Maar tussen al het gedruis in, viel er even een stilte net op’t moment dat ik mijn scheet in het geluid van het gedruis wilde verstoppen. Mijn scheet was voor iedereen hoorbaar. Dat klinkt misschien grappig en dat was het ook. Dat was nog niet eens het hoogtepunt van de avond, nee die lag in de grappen van Ab, de charme van Joost, de praatstoel van Edwin en de zenuwachtigheid van Dennis. Laatstgenoemde was zo onder de indruk van z’n opponenten, gelukkig was iedereen bereid om hem in te wijden in alle fijne kneepjes van het spel. Wellicht is hij het sprankje hoop die het uitsterven zal behoeden. Voordat dat echter zo ver is, leren wij de kneepjes van het vak door routiniers. De stille mannen die in het verslag niet vaak naar voren komen omdat zij de aandacht liever aan zich voorbij laten gaan. Roem geven om te krijgen, tellen en weten welke kaarten eruit zijn om zo het spel te kunnen bepalen ook al hebben ze niet de sterkste kaarten. Het verschil tussen nat en hakken over de sloot ligt em in die finesse. En wij? Wij slurpen al hun kennis op net als Dennis. Allemaal weer bedankt voor jullie komst, vrijdagavond 3 mei is de laatste klaverjasavond van het seizoen, misschien tot dan! Adieu.
