Waar denk je aan vraagt Facebook. Het eerste woord dat in mij opkomt is het woord: Respect. Vandaag was ik bij drie voetbalwedstrijden aanwezig.

De eerste wedstrijd mocht ik fluiten: Fit Boys JO13-2 – FC Assen JO13-3.
Twee vrijuit spelende teams die het voetbalspelletje puur en onbevangen speelden. Met bij beide teams begeleiders die het begrip positief coachen hebben begrepen. Als scheidsrechter kun je alleen maar genieten. Het respect naar elkaar was er.

De tweede wedstrijd was ik als coach aanwezig: ST Beilen/Fit Boys Vr1 – Steenwijkerwold Vr1.
Twee teams die de punten goed kunnen gebruiken. Een scheidsrechter die zeer duidelijk in z’n beslissingen was. Ook op het moment dat het respect even ver te zoeken was. Na het opstoot(je) werden er drie rode kaarten getrokken. Later in de rust werd er alsnog een rode kaart gegeven aan een van de begeleiders. Respect was even niet aanwezig in deze wedstrijd. Respect is er zeker wel voor de duidelijkheid die de scheidsrechter bood voor de rest van deze wedstrijd.

De derde wedstrijd was ik aanwezig als toeschouwer: HZVV JO19 – Heerenveen JO19.
Ik zag mijn dochter aan de slag tussen deze fanatieke jongens. Het respect wat voelbaar was tussen de jongens en de scheids was mooi om te zien. Duels werden op het scherpst van de snede gestreden . Soms tot over het randje. Beslissingen werden over en weer geaccepteerd . Kaarten kwamen er ook. 4 stuks geel. Minder respect kwam er uit een van de dug outs. Veel beslissingen werden in twijfel getrokken. Er werden waarde oordelen gegeven. Er werd gescholden. Deze feiten werden ‘onbewust’ overgenomen door de jongens in het veld. Jammer. Wel respect voor een van de begeleiders van de teams die zich kwam verontschuldigen voor het gebeurde.

Het lijken drie zo ‘gewone’ feiten die in wedstrijden gebeuren. Toch is en blijft het feit dat er even geen respect is niet wenselijk.

Johan Boer