Er is ruimte over in het clubblad en mijn zandloper was nog niet leeg, dus ik had wat tijd over om een verslag van onze wedstrijd te schrijven. Eigenlijk is het niet eens schrijven, maar typen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel het type ben die schrijven beter vind staan dan wanneer je typen zou schrijven, vandaar ook dat ik schrijven typ.

Spelers, check. Kledingtas, check. Biertas, check. Vervoer, check. Waarom noemen we het eigenlijk nog een biertas? Volgens mij hebben we meer Sonnema drinkers in ons team… Er blijft altijd bier over, stelletje butjes!

Eenmaal aangekomen bij LTC liepen we de accommodatie in, door de hal, richting de kleedkamers. In de hal hangt een grote TV met daarop de kleedkamer- en veldindeling, prachtig mooi alles in beeld, ware het niet dat er een vel papier op de TV was geplakt met daarop een andere indeling. DIKKE KAK, we spelen op kunstgras! Verschillende emoties werden uitgewisseld binnen de kleedkamer om met deze teleurstelling om te gaan. Aan het begin van de wedstrijd kon je goed zien dat we niet lekker in ons vel zaten door deze emoties. De 1-0 was dan ook een logisch gevolg van deze situatie. Naar mate de eerste helft vorderde kwamen we steeds dichter bij ons zen gevoel en dat zag je terug in het aantal kansen. Helaas belandde de bal niet in het doel van LTC. We dreigde met een achterstand de rust in te gaan… of nee, toch niet! Onze spits Damian maakte binnen 2 minuten een gelijk aantal doelpunten. Aan de rechterkant van de zestien-meter neemt hij de bal goed aan en knalt hem in de rechterbovenhoek. Zijn tweede doelpunt komt vanaf de linkerkant vanaf een soepel lopende aanval. Een droge schuiver in de hoek zorgt voor de 1-2. Vreugde alom!

Bij het begin van de tweede helft zijn de emoties volledig onder controle. Over zowel de linker- als rechterkant strooien we de ene na de ander aanval over het kunstgras. Een voorzet en hoektrap worden snoeihard tegen het net gekopt door Alfons en binnen een paar minuten staat het 1-4. We schakelen terug naar 30% inzet, Sander had deze memo niet ontvangen en schopt een tegenstander op de rand van de zestien-meter onderuit. Volgens Sander had hij nu in ieder geval een reden om te janken. Desalniettemin schieten ze de vrijebal in het doel, 2-4. Dan denk je misschien; het is weer spannend, maar niets is minder waar. Vakkundig benutten we al onze kwaliteiten en lopen uit naar een 2-9 voorsprong door doelpunten van Berry, Mark, Damian, Alfons en Sjakie. Dit is tevens ook de eindstand.

Aankomende zaterdag spelen we een thuiswedstrijd tegen Een 2 om 14:30 uur. We zullen proberen het publiek te vermaken, komt het zien, komt het zien!