‘Wat vind jij van het conflict tussen Palestina en Israël?’ Cakekie contempleerde met het biertje in zijn hand. Niet te lang, hij had zijn antwoord al klaar. ‘Elk conflict heeft een begin en een einde. Het is de tussentijd die ons tekent als mens.’ ‘Ons?’ ‘Raakt het ons niet allemaal?’ Daar zei hij wat. Was het een conflict die mij aanging? ‘Zeg, hebben jullie nog blikken besteld?’ werd er gevraagd door een alleraardigste Kopslamp. ‘Kan ik nog wat geld lenen, de pinautomaat lag niet op mijn heenweg.’ Sjakie snapte mijn verzoek, en hoppakee ik was een rijk man. ‘Om terug te komen op je ….Ja! Twee blikken!….vraag……Zijn vrouw is inderdaad een schoonheid! Was zij daar ook bij aanwezig? Ons team-taribush-uitje? Schandalig dat ik me dat niet herinner.’ Cakekie wachtte geduldig op zijn antwoord aan mijn rechterzijde, terwijl ik aan mijn linkerzijde uitleg gaf over de vrouw van Rick.
Cakekie vervolgde even later – ‘Nee jongen, wij doen gewoon. Geen tierelantijntjes. Dat lukt allemaal prima. We hebben er goede resultaten mee behaald. Mag ik nu alsJEblieft nog twee bier? Je moet hier altijd voor jezelf opkomen, dat bier verdwijnt zoals cake bij ons thuis doet.’ ‘Dat begrijp ik, wij blikkenbeukers hebben daar geen last van.’ Sjakie en ik staken Niek aan met de blikken. Niek wist echter zeker dat hij ons aanstak, en stiekem was dat ook zo. De sfeer was gemoedelijk aan tafel. Opeens werden de Bosman-sponsor polo’s als gespreksonderwerp aangesneden. ‘Alleen Wesley hoeft er geen één, ze hadden geen polo’s die om zijn brede borstkas paste,’ wist Rick ons in te lichten. En zo wist Rick vele andere belangrijke zaken met ons te delen. Hij vertelde over een kennis, die een dochter van de buurman zijn neef kende, en die dochter had belangrijke informatie over zaad. Wat voor zaad dan ook. Zaad voor wortels, bonen, bieten, groene groenten, gekleurde groenten, bollen. Het mooie van dit zaad was dat het overal gezaaid kon worden, en daarmee de voedselschaarste op de wereld verholpen kon worden! Dit was zulks belangrijk nieuws, dat erop geproost mocht worden, dus dat deden wij dan maar. Wat een goede man was die Rick ook. Zijn hart op de juiste plek, altijd denkend aan het welzijn van anderen. Hij deelde de liefde in zijn grote hart maar al te graag.
‘Hoho HOO!’ zei de Beer. ‘Ik wil toch even vermelden dat ik van de nul af ben, en dat ik volgende week weer zal proberen te scoren!’ Hij had gelijk, we hadden deze dag ook nog gevoetbald. Zijn halve omhaal in de verre hoek vanaf de zestien was het vermelden waard! Hij bracht ons terug in de wedstrijd, welke wij verloren met 2-1. Uiteraard willen wij de uitstekend leidende scheidsrechter Geert Hazes bedanken, onze prachtige grensrechter Elzo ‘Immer’ Oostland, en de massaal toegestroomde fans die de kou trotseerden. Ik beloof jullie een nog mooiere partij de volgende keer! Waarbij ik mij alweer verheug op de tactische bespreking van Sander Steeg! We deden waar we goed in waren Sander!
